تنیس البو شایعترین علت درد آرنج است که معمولا با احساس درد در قسمت خارجی آرنج مشخص می شود.
علت این نامگذاری شیوع زیاد این بیماران در بین تنیس بازان است.
البو (Elbow) به معنای آرنج است پس میتوان این بیماری را بصورت تحت اللفظی آرنج تنیس بازان نامید.
بیماری تنیس البو عارضه دردناکی است که ناشی از استفاده بیش از حد تاندونهای آرنج در پی حرکات مکرر مچ دست و بازو رخ میدهد.
این بیماری برخلاف نامش تنها ورزشکاران را درگیر خود نمیکند.
درد ناشی از این عارضه عمدتا در محل اتصال تاندونهای عضلات ساعد به برجستگی استخوانی در خارج آرنج احساس میشود و ممکن است به مچدست و ساعد نیز سرایت کند.
محل دقیق اتصال این تاندون ها سطح خارجی پایین ترین قسمت استخوان بازو است.
بر اثر حرکات تکراری که با قدرت زیاد انجام میشوند (مثلاً ضربات مکرری که یک تنیس باز با راکت به توپ وارد میکند) محل اتصال این تاندون ها به استخوان تحت کشش فراوان قرار میگیرد.
بتدریج آسیب هایی بصورت پارگی های میکروسکوپی در این ناحیه ایجاد شده و واکنش بدن به این آسیب ها بصورت التهاب و درد ظاهر میشود.
محل اتصال این تاندون ها بر روی یک برجستگی به نام اپی کندیل خارجی است.
با خم و راست شدن مکرر آرنج، تاندون های ذکر شده بر روی این برجستگی استخوانی به جلو و عقب میروند و این حرکت در دراز مدت می تواند موجب آسیب به تاندون شود.
عضلهی درگیر در این بیماری اکستانسور مچ دست در طرف رادیال میباشد که به خم و راست شدن و تثبیت مچ دست کمک میکند.
در اثر تنیس البو، تحلیل پیوند تاندونی، تضعیف محل اتصال و ایجاد فشار بیشتر بر روی این ناحیه بوجود میآید.
این امر میتواند منجر به درد در هنگام فعالیتهایی که این عضله فعال است، گرفتن و بلند کردن اجسام و یا نگه داشتن وسایل سنگین شود.
ورزشهایی مانند تنیس مرتبط با این بیماری هستند اما بسیاری فعالیتهای وزشی مانند راکت بال ، اسکواش ، شمشیربازی و وزنه برداری میتوانند موجب بروز بیماری آرنج تنیسبازان شوند.
همچنین در خانمهای خانه دار و کسانی که با دست کارهای سنگین انجام میدهند نیز دیده میشود.
در بسیاری مشاغل مثل نقاشی ساختمان، لوله کشی، نجاری، تایپ کردن ، نقاش ساختمانی ، رفتگری و بافندگی، تعمیرکار اتومبیل، آشپزی و قصابی احتمال این آسیب وجود دارد.
سن اکثر بیماران بین ۳۰ تا ۵۰ سال است.
اگر بیمار همچنان به فعالیتهایی که موجب این عارضه میشوند ادامه ندهد تنیس البو معمولا با گذشت زمان بهبود مییابد.
این عارضه بسته به شدت آن معمولا بین ۶ هفته تا ۲ سال طول میکشد.
لازم به ذکر است که در برخی مواقع بعد از درمان احتمال بازگشت علائم این بیماری وجود دارد.
دلیل این بیماری میتواند مرتبط و یا غیر مرتبط با نوع فعالیت کاری باشد.
فعالیتی که از طریق فشار بر جزء اکستنسور عضله-تاندون موجب ایجاد فشار بر محل اتصال تاندون میشود، کشیدگی در تاندون را افزایش میدهد.
این فشارها میتوانند ناشی از محکم گرفتن راکت یا فعالیتهای تکراری مانند بریدن گوشت، لولهکشی، نقاشی، بافندگی و غیره باشند.
یک ضربهی مستقیم بر آرنج ممکن است منجر به تورم تاندون و در نتیجه تحلیل آن شود.
یک حرکت، نیرو یا فعالیت ناگهانی شدید نیز میتواند به تاندون آسیب برساند.
عواملی که خطر ابتلا به عارضه آرنج تنیس را افزایش میدهند عبارتند از:
سن: با وجود این که بیماری تنیس البو ممکن است افراد سنین مختلف را تحت تاثیر قرار دهد اما در بین افراد ۳۰ تا ۵۰ سال بیشتر مشاهده میشود.
شغل: مشاغلی نظیر لولهکشی، نقاشی، نجاری، قصابی و آشپزی که مستلزم حرکات مکرر بازو و مچ دست هستند بیشتر موجب بیماری تنیس البو میشوند.
ورزشهای خاص: ورزشهای راکتی خطر ابتلا به بیماری آرنج تنیس بازان را افزایش میدهد. خصوصا اگر فرد ناشی باشد و تکنیکها را به درستی انجام ندهد.
درد دلیل اصلی بیمارانی است که به دنبال مراقبتهای پزشکی هستند.
درد در قسمت بیرونی آرنج، روی ناحیهی استخوانی که اپیکندیل خارجی نامیده میشود، قرار دارد.
این ناحیه نسبت به لمس حساس میشود.
درد همچنین در اثر هر فعالیتی که موجب فشار بر تاندون میگردد مانند گرفتن یا بلند کردن اجسام نیز احساس میشود.
در هنگام فعالیت درد معمولاً در محل آرنج شروع شده و ممکن است با حرکت در امتداد ساعد تا کف دست کشیده شود.
گاهی اوقات هر حرکتی در آرنج میتواند دردناک باشد.
قدرت مشت کردن دست ضعیف می شود.
درد در هنگام حرکات پیچشی دست یا بازو مثلاً حین استفاده از پیچگوشتی یا بازی تنیس وجود دارد.
تنیس البو شبیه به بیماری دیگری به نام گلف البو است. این بیماری تاندونهای داخل آرنج را تحت تاثیر قرار میدهد.
معاینه آرنج بیمار و پرسیدن سوالات مختلف درخصوص سوابق پزشکی، سرگرمی، شغل، علائم و مواردی که موجب تشدید بیماری میشوند از اقداماتی است که توسط پزشکان یا فیزیوتراپیستها صورت میگیرد.
از آنجایی که علائم بیماری به مرور زمان برطرف میشود ممکن است به آزمایشات بیشتر نیاز نباشد.
پزشکان ممکن است آزمایشاتی نظیر اسکن سونوگرافی را به بیمار توصیه نمایند.
در برخی موارد جهت تشخیص علت درد نظیر شکستگی استخوان ممکن است به اشعه ایکس نیاز باشد.
در ۹۰ درصد موارد بیماری بدون عمل جراحی قابل درمان است.
درمان این عارضه بیشتر به دوره بیماری و درمانهای قبل بستگی دارد.
بیمار برای بهبود کامل به استراحت و عدم انجام فعالیتهایی که موجب تشدید بیماری میشوند نیاز خواهد داشت، این کار موجب بهبود تاندونها میشود، طبق تحقیقات به عمل آمده بیماری تنیس البو در بیشتر بیماران ظرف حداکثر ۱ سال کاملا بهبود مییابد.
استراحت تاندون و آرنج نکتهای است که بسیار تاکید شده است.
اگر بیماری ناشی از نوع فعالیت شغلی باشد در صورت وجود با پزشک محل کار خود مشورت کنید و یا مشکل خود را با کارفرما در میان بگذارید.
در صورت امکان نوع فعالیت خود را در محل کار تغییر دهید تا دست فرصت بهبودی پیدا کند.
بلند کردن اجسام در حالی که کف دست به سمت بالا است موجب میشود فشار کمتری به عضلات آسیب دیده وارد شود.
اگر بیمار مجبور به انجام برخی فعالیتها میباشد بهتر است بهطور منظم به بازوی خود استراحت بدهد تا بیماری بهبود یابد.
قراردادن کمپرس یخ و یا کیسه آب گرم روی آرج آسیب دیده موجب کاهش درد میشود.
توصیه میشود جهت پیشگیری از آسیب پوست ناحیه درمان، کیسه آب سرد و گرم را مستقیما روی پوست قرار ندهید.
بریس جهت بیماری آرنج تنیس بازان، نواری است که روی عضلهی ساعد و در پایین آرنج پوشیده میشود .
شاید بیماران بخواهند به منظور کاهش کشیدگی تاندون، اطراف ساعد را با بریس، اسپلینت و یا باندکشی بپوشانند.
برخی از مطالعات حاکی از آن است که پوشیدن یکی از موارد مذکور کمک میکند تا بیمار بتواند فعالیتهای روزمره خود را برای چند هفته انجام دهد.
با وجود اینکه استفاده از هر یک از اقلام بدون خطر است اما هیچ مدرکی برای تاثیرگذاری آنها وجود ندارد.
توصیه میشود آرنج بند، اسپیلنت و یا باندکشی را طبق دستورالعمل استفاده کنید و در صورت نیاز به مشاروه به متخصص فیزیوتراپی یا پزشک مراجعه نمایید.
اگر بیمار به مسکن نیاز داشته باشد میتواند داروهایی نظیر پاراستامول و یا ایبوپروفن را بدون نسخه از داروخانهها تهیه نماید.
استفاده از داروهای ضد التهاب مثل سلكوكسیب یا ناپروكسن مفید است.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی معروف به NSAIDS نظیر ایبوپروفن به صورت ژل و کرم موجود هستند.
این داروها را میتوان روی پوست استعمال و یا به صورت قرص خوراکی مصرف نمود.
در صورت مصرف ژل یا کرم حاوی کتوپروفن توصیه میشود به مدت ۲ هفته از تماس نور خورشید با پوست دست خودداری کرد.
بهتر است قبل از مصرف هر دارویی بوروشور اطلاعاتی داخل جعبه را به دقت مطالعه نمایید.
عدم بهبود، بازگشت و یا تشدید علائم بیماری باعث میشود پزشک تزریق مفصلی استروئید را تجویز نماید.
استروئید هورمونی است که به ناحیه آسیب دیده بازو ترزیق میشود.
تزریق استروئید در بسیاری از افراد ابتدا موجب تسکین درد میشود ولی بعد از مدتی اثر خود را از دست میدهد.
این دارو نباید بیشتر از ۳ بار تزریق شود.
تزریق استروئیدها یا داروهای مسکن میتواند درد و تورم اطراف مفصل را موقتاً کاهش دهد. مطالعات نشان میدهد که تزریق استروئیدها در بلند مدت اثر ندارد.
پی آرپی نوعی روش درمانی است که شامل گرفتن خون بیمار و تزریق پلاسما و پلاکت از خون بیمار به آرنج آسیب دیده میباشد.
این درمان به تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) معروف است.
بطور کلی آسیبدیدگیهایی مانند تنیس البو که موجب تورم شدهاند نسبت به الکتروتراپی واکنش خوبی نشان میدهند.
تاثیرات الکتروتراپی شامل کاهش درد، افزایش قدرت، افزایش دامنه حرکتی، افزایش سرعت و تقویت انقباضات عضلانی و افزایش میزان جذب مواد غذایی میباشند.
چندین نوع روش الکتروتراپی وجود دارد که عبارتند از:
درمان با اولتراسوند: در این روش از امواج صوتی برای تسریع روند بهبودی استفاده میشود.
تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS): گاهی درمان تنیس البو از طریق تحریک الکتریکی عصبی پوست (TENS) یا تی ان اس صورت میگیرد. TENSنوعی درمان است که از طریق جریان الکتریکی خفیف انجام میشود. با روشن شدن دستگاه، پالسهای الکتریکی کوچک به پوست ناحیه آسیب دیده منتقل میشود. در طول درمان بیمار احساس نیشگون و یا سوزش خفیفی خواهد کرد. امواج الکتریکی با کاهش ارسال سیگنالهای درد به سمت نخاع و مغز به تسکین درد و تنش عضلات کمک شایانی میکنند. از دیگر مزایای امواج الکتریکی میتوان به تحریک تولید اندورفینها (مسکنهای طبیعی بدن) اشاره کرد.
از لیزر درمانی گاهی اوقات برای ترمیم بافت آسیبدیده استفاده میشود؛ استفاده از لیزر به این معنی است که درمان میتواند هم دقیق و هم قوی باشد.
سوزن خشک (درای نیدلینگ ) که در آن فیزیوتراپیست به کمک تعدادی سوزن عضله و بافت آسیب دیده را در چندین نقطه طب سوزنی می کند ، نیز می تواند مفید باشد.
مگنت درمانی با ایجادتعادل یونی و مغناطیسی سرعت ترمیم بافت آرنج را بالا برده و منجر به بهبود سریعتر تنیس البو می شود.
به بهبود هرچه سریعتر و منجر به ترمیم سریعتر بافت می شود.
ترکیبی از ماساژ عمقی عضلات ساعد (برای افزایش گردش خون) و حرکات مالشی (ریلیز) تاندون (جهت کاهش بافت چسبندهی اسکار) اغلب درمانهایی موثر برای آرنج تنیسبازان است.
ابتدا باید از حرکات مالشی ( ریلیز ) و در آخر از ماساژ استفاده شود.
انجام آرام برخی حرکات ورزشی بدون هیچ آسیبی میتوانند به تدریج قدرت عضلات را افزایش دهند.
بهتر است نحوه انجام صحیح حرکات ورزشی مناسب بیماری تنیس البو را از پزشک و یا متخصص فزیوتراپی بپرسید
برخی بیماران ممکن است به شاک ویو تراپی نیاز داشته باشند.
در روش شاک ویو تنیس البو، امواج انرژی بالای حاصل از شوک با گذشتن از پوست ناحیه آسیب دیده به کاهش درد آرنج تنیس بازها کمک میکند.
شاکویو تراپی موجب تسریع تسکین درد شده و با کارایی بیش از ۷۰ درصد در حداکثر ۵ جلسهی درمانی از طریق اعمال امواج ضربهای (شوک) بر روی ناحیهی آسیب دیده در اطراف آرنج، موجب درمان بیماری میشود.
تنیس البو معمولا با انجام مواردی که تاکنون ذکر کردیم بهبود مییابند.
اگر بعد از ۶ ماه تا ۲ سال علائم این عارضه بهبود نیافت پزشک ممکن است جراحی را به بیمار خود پیشنهاد دهد.
جراحی معمولا بصورت آزاد كردن محل اتصال عضلات اكستانسور ساعد از اپی كندیل خارجی و گاهی آزاد كردن شاخه عمقی عصب رادیال در ناحیه آرنج است.
جراحی ممكن است بصورت باز یا به توسط آرتروسكوپ انجام شود.
هدف از جراحی ترمیم و یا بهبود قسمت آسیب دیده تاندون میباشد.
بعد از جراحی اندام فوقانی بمدت یك هفته در آتل بیحركت میماند و سپس آتل خارج شده و نرمش های كششی و تقویتی تا دو ماه زیر نظر فیزیوتراپ و پزشك معالج انجام میشود.
بیمار معمولاً میتواند بعد از ۴ تا ۶ ماه به فعالیت ورزشی برگردد.
جراحی معمولا در ۸۰ درصد موارد موفقیت آمیز است.
البته قدری كاهش در قدرت عضلات ساعد ممكن است بعد از جراحی بوجود آید.
انجام اقدامات زیر برای محافظت از عضلات بازو و تاندونها ممکن است موجب پیشگیری از بروز بیماری تنیس البو شود.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی تنیس البو – فیزیوتراپی دست – فیزیوتراپی در مشهد – بهترین فیزیوتراپی در مشهد